به گزارش گلستان ما به نقل از  طوبی گلستان؛  به همت غلامرضا خارکوهی تاریخنگار گلستانی و مدیر مسئول نشریه انقلاب ، چهارمین ویژه نامه " جنگ گنبد " در باره حوادث فروردین ماه سال 1358 گنبد و ترکمن صحرا منتشر شد.

تاریخنگار گلستانی در گفتگو با خبرنگار ما گفت: با توجه به اهمیت این واقعه در تاریخ معاصر کشور ایران و مخصوصا تاریخ استان گلستان، برای چهارمین سال پیاپی ویژه نامه  مستقلی پیرامون این رویداد در نشریه انقلاب منتشر نمودیم که مثل شماره های قبل مورد استقبال خوانندگان قرار گرفت.

 شماره 171 و 172  نشریه جدید انقلاب در 18 صفحه و به قیمت 500 تومان انتشار یافته است. از نکات بسیار جالب این ویژه نامه پوستر تمام رنگی است که صحنه نماز خواندن یکی از مردم مسلمان ترکمن را بر روی چمن فلکه شهرداری گرگان نشان می دهد.

****************************************************************************************
حرف اول نشریه:

اواخر سال 1357 مردم گلستان و ترکمن صحرا در تب و تاب پیروزی انقلاب اسلامی بودند و غرق نشاط از پیروزی تاریخی خود . اما هنوز طعم شکست رژیم 2500 ساله شاهنشاهی را بدرستی نچشیده بودند که ناگهان گروهک کمونیست و ضد دین "ستاد خلق ترکمن" زیر چتر حمایت والدة نامشروعش – "سازمان چریکهای فدایی خلق" یک شَبِ مثل قارچ در منطقه گنبد کاووس سبز شد و ادعای سهم خواهی و اِرث و میراث نمود.

گرچه آنها سخن از مصادره اراضی فئودالها و مطالبات قومی و فرهنگی و سیاسی به میان می آوردند، اما آنها به دنبال اهداف سیاسی و فرهنگی خود بودند و همه شعارها ، اعلامیه ها ، نشریات ، سخنرانیها ، اقدامات سیاسی ، نظامی و تبلیغاتی آنها برای " تجزیه ترکمن صحرا" از کشور مسلمان ایران و برقراری حکومت جمهوری کمونیستی بنام "جمهوری سوسیالیستی ترکمنستان ایران" بود.

با آنکه ایدئولوژی آنها کمونیستی محض بود و کاملا با خدا و قیامت و رسول الله(ص) و قرآن و بطوری کلی با دیانت اسلام در تضاد آشکار بود، اما آنها با پنهان کردن نیّات پلیدشان ، شعارهای به ظاهر زیبا سر می دادند و دَم از حقوق خلقها می زدند و مساله تقسم زمین را بین کشاورزان مطرح می کردند و بودجه کلان از دولت موقت می خواستند و خواستار "ارتش خلقی مستقل در ترکمن صحرا با عضویت افراد ترکمن بودند! تا ارتش "کمونیست ترکمن صحرا" را مشابه ارتش سرخ روسیه تشکیل دهند و فرمانده آن را هم ستاد خلق ترکمن و سازمان چریکهای فدایی خلق منسوب نماید.

ستاد خلق ترکمن در حالی چنین خواسته های نابجایی را مطرح می کرد که تازه انقلاب پیروز شده بود و هنوز ادارات و نهادهای حکومتی جدید مستقر نشده بودند تا پیگیر مشکلات و مطالبات جامعه باشد. به همین خاطر کمونیستهای ترکمن صحرا حتی با صراحت مخالفت خود را با رفراندم جمهوری اسلامی اعلام کردند و حتی با تهدید به قتل، مانع شرکت مردم مسلمان ترکمن در این رفراندم شدند و نیز برخی از صندوقهای آرای مردم را نیز به آتش کشیدند.